اسماء
اسماء, دختر عمیس که مادرش خوله نام داشت از زنانى است که در ابتداى پیدایش اسلام , دعوت پـیـامـبـر گـرامـى اسـلام (ص ) را پـذیرفت و در سال پنجم بعثت به همراه همسر خود, جعفربن ابـى طـالـب , و حـدود هـشـتاد نفر از مردان و زنان باایمان , براى حفظ دین خود از مکه به حبشه هجرت کرد.
خـداونـد در حـبـشه به وى سه فرزند به نام هاى عبداللّه , محمد و عون عطاکرد و سرانجام پس از سیزده سال اقامت در حبشه , به مدینه مهاجرت کرد.

در سـال هـشـتـم هـجرت , شوهرش , جعفر طیار در جنگ موته به شهادت رسید, پس از شهادت جعفربن ابى طالب ـبه عنوان فرمانده دلاور سپاه اسلام ـ پیغمبر اکرم (ص ) به منزل وى آمدند و به اسماء فرمودند: اسماء!.
بچه هاى جعفر کجایند؟.
اسـمـاء, آنـان را بـه حـضـور پـیـامبر(ص ) آورد, نبى گرامى اسلام (ص ) آن ها را در بغل گرفته , بوسیدند, نوازش کردند و اشک ریختند.
اسماء عرض کرد: یا رسول اللّه ر, مگر از جعفر به شما خبرى رسیده است ؟.
پیامبر فرمودند: آرى !.
امروز جعفر شهید شده است .
بـا شـنیدن این خبر, صداى گریه در خانه جعفر طیار بلندشد, همسایه ها خبردار شدند و به خانه اسماء آمدند.
پیامبر در میان آن جمع فرمود: اسماء!.
گریه نکن .
خداوند به من خبرداد که به همسرت دو بال در بهشت عطا کرده است !.
اسماء عرض کرد: فضایل و خوبى هاى او را هرگز فراموش نمى کنم !.
اسـمـاء پس از جعفر با ابوبکر ازدواج کرد و از او هم فرزندى به نام محمد به دنیا آورد, پس از ابوبکر نیز, به افتخار همسرى با حضرت على بن ابیطالب (ع ) نایل شد.
اسماء همواره در خانه حضرت زهراى بود و محرم اسرار آن حضرت شناخته مى شد.
وى در شب زفاف فاطمه (س ) ـطبق وصیت حضرت خدیجه ـ براى آن حضرت مادرى کرد و بر اثر تـوفـیـق همنشینى و خدمت به آن بانوى مکرم ى لیاقت قابلگى امام حسن (ع ) و امام حسین (ع ) را پیداکرد.
در آخـریـن لـحـظـات زندگى حضرت زهراى پرستارى دلسوز براى حضرتش بود, آن گونه که حضرت فاطمه (س ) سفارش مى کند: اى اسماء!.
آن گاه که من از دنیا رفتم , تو باید با على (ع ) بدن مرا غسل بدهى !.
اسماء, شبانه همراه با على (ع ) بدن پاک حضرت صدیقه طاهره ى را غسل مى دهند و کفن مى کنند.
در زمـان حـکـومت حضرت على (ع ), محمدبن ابى بکر, فرزند اسماء, از سوى امیرالمومنین (ع ) به عنوان استاندار عازم مصر مى شود, ولى توسطدژخیمان معاویه , مظلومانه به شهادت مى رسد.
این خبر به اسماء مى رسد, بسیار ناراحت شده و در خانه خود محلى براى عبادت اختصاص مى دهد و آن قدر گریه مى کند که از شدت ناراحتى وفشار روحى از سینه اش خون جارى مى گردد.
و بـدیـن تـرتـیـب مادر شهید بودن افتخار دیگرى است که بر سایر افتخارات اسماء, همسر شهید بزرگوار, جعفربن ابیطالب , اضافه مى شود.
در ضـمـن , نـقـل شـصـت حدیث از پیامبر گرامى اسلام (ص ) توسط آن بانوى شجاع و قهرمان , افتخارى ضمیمه بر سایر ارزش هاى اوست .