پل جویى‏ - اصفهان

این پل که با عرض کم و طول حدود 147 متر ساخته شده از مستحدثات دوره شاه‏ عباس ثانى در سال 1065 هجرى است، این پل براى عبور و مرور عامه مردم نبوده بلکه صرفاً وسیله ارتباط باغ هاى سلطنتى در ساحل شمالى و جنوبى رودخانه و محل عبور خانواده شاه ‏صفوى و امراء و اشراف و مهمان ‏ها و سفرایى بوده که (در بناهاى باشکوه این باغ ها که امروزه چیزى از آنها باقى نمانده) با شاه ‏عباس دوم ملاقات داشته‏ اند.  این پل میان پل هاى اللهوردیخان و خواجو بنا شده و وسیله اتصال و ارتباط باغهاى سلطنتى واقع در شمال و جنوب رودخانه زاینده بوده است، و چون جوى کوچک سنگى روى این پل تهیه شده بود که آب از آن عبود کند با این نام مشهور شده است. آن جوى کوچک ظریفى از سنگ بوده که در عهد صفویه بر روى پل تعبیه کرده بودند و این جوى، آب را از طرفى به طرف دیگر پل جارى مى ‏کرده است. این پل بیست و یک دهانه دارد که با سنگ و آجر بنا شده است. ولى در سالهاى اخیر جوى پر و مسطح گردیده است. نسبت به ثبت تاریخى این پل اقدام گردیده است ولى تاکنون به ثبت نرسیده است.