این مددکار اجتماعی 30 ساله میگوید : "در تمام عمرم آنقدر درد نکشیده بودم"

مشکل خانم برگمن پس از مراجعه به چند پزشک مختلف، آلودگی به "قارچ چشم" تشخیص داده شد، که وضعیتی بسیار خطرناک بوده و درمان آن بسیار مشکل است و میتواند به کوری منجر شود. عده ای از پزشکان با تعدادی از موارد مشابه برخورد کرده اند که همه از لنز استفاده میکردند.

خانم برگمن و 20 بیمار دیگر در انستیتوی چشم بسکوم پالمر (Bascom Palmer) دانشگاه میامی تحت درمان قرارگرفتند. 12 نفر از این عده بیمارانی بودند که از لنز داخل چشم استفاده میکردند و تحقیقات نشان داده است که بروز این مشکل رو به افزایش است و موارد مشابه از طرف مسئولین بهداشت سنگاپور، مالزی و هنگ کنگ هم گزارش شده است. این تحقیقات نشان میدهد که چنین قارچی در گذشته بسیار کمتر دیده شده است.

چرا حالا؟
این قارچ که فوزاریوم (fusarium) نام دارد معمولا در محصولات گیاهی و خاک مناطق حاره و نیمه حاره یافت میشود. بیمار آلوده به این قارچ در صورت عدم استفاده از قطره های دارویی در طی دو تا سه ماه درمان، ممکن است به زخم قرنیه دچار شده و نابینا شود.

نشانه های این بیماری، دید نا واضح، درد یا سرخی چشم، حساسیت فزاینده نسبت به نور و آبریزش فراوان چشم است. این قارچ واگیر ندارد و از شخصی به شخص دیگر منتقل نمیشود.

دکتر ادواردو آلفونسو (Eduardo Alfonso)، مدیر انستیتو بسکوم پالمر میگوید: "سوال این است که چرا ناگهان استفاده کنندگان لنزهای چشمی، مورد حمله این ارگانیسم قرار گرفته اند، درحالی که قبلا اینچنین نبوده است. این قارچ قبلا هم در مواردی دیده شده بود، لنز هم مدتها است که مورد استفاده قرار میگیرد، اما حالا چه عاملی موجب اتحاد این دو شده است؟"

آلفونسو اضافه کرد که تنها توضیح این بوده است که بیشتر مبتلایان به این قارچ از لنز استفاده میکرده اند و ساکن نواحی گرمی بوده اند که این قارچ در آنها به فراوانی یافت میشود.

از طرفی دکتر بنجامین پارک (Benjamin Park)، اپیدمی شناس، گفته است در میان مناطق گزارش شده، یک ایالت سردسیر هم بوده است و میگوید: "این قارچ در ایالات جنوبی بیشتر است، اما اصولا بیماری نادری به شمار می آید زیرا ما درباره نسبت یک در ده هزار صحبت میکنیم و این واقعیت که با مواردی در نواحی سرد سیر برخورد کرده ایم ما را دچار تردید کرده است."

توصیه دکتر آلفونسو برای مصرف کنندگان لنز این است که قبل از قرار دادن یا خارج کردن لنز از چشم دستهای خود را بشویند و با یک حوله بدون پرز خشک کنند. ظرف نگهدارنده لنز هر سه ماه یک بار و مایع داخل آن باید هر روز تعویض شود.

تشخیص مشکل
دکتر آلفونسو میگوید که تشخیص این قارچ مشکل است زیرا عفونتهای چشم در استفاده کنندگان لنز معمولا در اثر باکتی است نه قارچ. او افزود که این تشخیص نیازمند گزارش آزمایشگاه کشت میکرب است که معمولا چشم پزشکان بیمار خود را به آنجا نمیفرستند. از طرفی رشد این قارچ به قدری کند است که هفته ها طول میکشد تا جواب کشت مشخص شود و زمان در درمان این بیماری نقش تعیین کننده ای دارد.

مشکل دیگر این است که داروهای لازم برای مبارزه با عفونت قارچی در همه جا یافت نمیشود و معمولا باید سفارش داده شود. البته در صورتی که عفونت در حاشیه قرنیه باشد و زود تشخیص داده شود، احتمال نابینایی بسیار کم خواهد بود.

خانم برگمن - رودریگز گفته است که در مورد استفاده از لنز، حتا قبل از عفونت چشمش هم در حد وسواس تمیز بوده است. او هنوز هم از دارو استفاده میکند تا باقی خراشها نیز برطرف شوند و میگوید که دیگر هرگز از لنز استفاده نخواهد کرد.

"دکتر آفونسو به من گفت که من جزو بیماران خوش شانس بوده ام، زیرا در اکثر موارد کار به پیوند قرنیه میکشد. هرچند پزشکان در حال تحقیق بر روی چگونگی بروز و درمان این بیماری هستند، اما من بسیار نگران اشخاصی هستم که با بروز چنین مشکلی به آزمایشگاه کشت میکرب نمیروند. تصور کنید که چه اتفاقاتی میتواند رخ دهد."