برای اثبات نادرست بودن این باور، علت تعریق و رابطه آن را با حرکات ورزشی مورد بررسی قرار می دهیم.

باید توجه داشت که بدن انسان مانند تمامی موتورها عمل می کند و بی وقفه در حال انجام کار است و تولید حرارت می کند، هر چه ماهیچه ها بیشتر منقبض و منبسط شوند مقدار حرارت تولید شده نیز افزایش می یابد. بنابراین اگر راهی برای خنک شدن بدن وجود نداشته باشد بعد از بیست دقیقه بر اثر بالا رفتن درجه حرارت بدنمان از هوش خواهیم رفت.

اولین راه خنک شدن بدن دفع حرارت از طریق پوست است. روشهای دیگری نیز برای کاهش دمای بدن نظیر انتقال حرارت به محیط توسط دوش آب سرد و یا استفاده از کولر و دیگر وسایل خنک کننده وجود دارد ولی تعریق راه دیگری است که بدن از آن برای کاهش دمای خود استفاده می کند، آبی که در خون ما جاری است گرمای بدن را جذب می کند و به صورت عرق توسط غدد زیر پوست در سطح پوست منتشر شده و سبب خنکی ما می شود.

در مواقعی که دمای محیط بالاست اولین راه خنک شدن بدن تعریق است، حال اگر محیط مرطوب نیز باشد عرق روی پوست نمی تواند تبخیر شود و به صورت قطره های آب از بدن سراریز می شود.

میزان تعریق افراد بستگی به سن، جنسیت و فیزیک بدن آنها دارد مثلا میزان تعریق بدن زنان از مردان کمتر است و با افزایش سن این میزان کاهش می یابد. اما این تفاوتها بر میزان تعریق به هنگام انجام حرکات ورزشی تاثیر چندانی ندارد و تقریبا برای همه افراد یکسان است.

اگر در محیطهایی که دارای وسایل خنک کننده هستند و یا در فصل سرما ورزش کنیم ، میزان تعریق بدن کاهش می یابد زیرا هوای خنک عرق را به سرعت بخار می کند و این بدین معنا نیست که بدن ما مقدار کمتری کالری سوزانده است، بنابراین تعریق معیاری برای سنجش میزان کالری سوزانده شده و سازندگی تمرینات ورزشی نمی باشد.