دنیا بسیار کوچکتر از آن است که ما تصور میکنیم. شما هرگز نمیتوانید پیش بینی کنید که در مسیر زندگیتان چه زمانی و چگونه مجددا با کسی همراه خواهید شد، به خصوص در این بازار کار سیالی که همه در آن همه جا هستند.

هنگامی که قصد دارید کارتان را به هر دلیلی ترک کنید، نباید تمام پلهای پشت سرتان را خراب کنید. شما هنوز مسیر درازی برای طی کردن دارید و هرگز نمیدانید کسی که قرار است برای شغل دلخواهتان با شما مصاحبه کند کیست و یا در آینده هم اتاق چه کسی خواهید شد.

در اینجا توصیه هایی داریم که به شکل بایدها و نبایدها مطرح شده اند و اگر شما چه به دلخواه و چه به اجبار در حال ترک شغل خود هستید، باید آنها را قبل از روز آخر مورد مطالعه قرار دهید.

باید حرفه ای بودن و نزاکت را در اعلام اینکه قصد دارید کارتان را ترک کنید، رعایت نمایید. ابتدا به مدیر یا ارشد مستقیم خود اطلاع دهیدو پس از آن موضوع را به همکاران و بعد به باقی کارکنان بگویید. نباید این کار را در آخرین لحظه انجام دهید.

به کارفرمای خود زمان کافی بدهید تا جانشینی برای شما پیدا کند. معمولا باید دو تا چهار هفته قبل از زمانی که قصد دارید به کارتان خاتمه دهید باید موضوع را اعلام کنید. با کارفرمای فعلی و کارفرمای آینده خود صحبت کنید تا در زمانی که برای هردو مناسب تر است برنامه ریزی کنید.

باید یک نامه رسمی برای استعفای خود بنویسید. احتیاجی به توضیحات بلند بالا هم ندارید، میتوانید به سادگی اظهار کنید که از شغل خود استعفا میدهید تا به حرفه مورد علاقه خود بپردازید یا از یک فرصت استثنایی استفاده کنید. اینکه شما کار یا کارفرمای خود را دوست دارید یا از آن متنفرید، تاثیری در متن نامه ندارد. نامه باید کوتاه، محترمانه و واضح باشد.

نباید به توهین و بدگویی از محل کارتان بپردازید. اشخاص منفی باف به محض اطلاع یافتن از قصد شما، به دنبال فرصتی برای درمیان گذاشتن احساس نارضایتی خود با شما بر می آیند. اگر میخواهید با روی خوش از کار خود جدا شوید، از گفتگو با کارکنان ناراضی خودداری کنید.

باید کاری که در دست دارید را به اتمام برسانید. پروژه ها را ناتمام رها نکنید. فهرستی از پروژه هایی که در دست دارید تهیه کنید و ببینید کدام یک را میتوانید و کدام یک را باید قبل از رفتن تکمیل کنید. از شیوه رفتار کارمندانی که چیزی به بازنشستگی شان نمانده پرهیز کنید و تا آخرین روز حضور خود فعال باقی مانده و خود را عضو گروه همکارانتان بدانید. کوشا باشید و تاثیری خوب و به یادماندنی باقی بگذارید.

نباید دفتر یا میز کار خود را نامرتب رها کنید. یک روز را به مرتب کردن وسایل برای جانشین خود اختصاص دهید. لوازم متعلق به محل کارتان را با خود نبرید مگر اینکه چیزی را از خانه آورده یا آنرا شخصا خریداری کرده باشید.

در صورتی که زمان داشته باشید، حتما برای تعلیم دادن جانشین خود پیشقدم شوید. اگر قبل از آمدن این شخص باید به کار جدیدی مشغول شوید، برای پاسخ گویی به سؤالات او در دسترس باشید و آنها را حضوری و یا از طریق تلفن جواب دهید.

از فرستادن ای- میل های خداحافظی گستاخانه یا همراه با آه و ناله خودداری کنید. اگر قصد دارید همکاران خود را با ای - میل از رفتن خود آگاه کنید، اطلاعات لازم برای تماس با خودتان را در آن درج کنید. این افراد، بخشی از شبکه دوستان و آشنایان شما هستند.

هنگام آخرین گفتگو قبل از ترک کارتان، عاقلانه عمل کنید. این زمان، موقع مناسبی برای بدگویی پشت سر رئیس یا رئیس رئیس نیست. اگر قبلا نظر خود را درباره یکی از همکاران ابراز نکرده اید، حالا موقع آن نیست که درباره آن چیزی بگویید. اگر قبل از این گفتگو درباره مسائل یا اشخاصی اظهار نگرانی کرده اید، حالا موقع تکرار مودبانه و از سر دلسوزی آنها است.

به خاطر داشته باشید: ترک کار با احترام و افتخار چیزی است که هرگز از آن پشیمان نخواهید شد اما به جا گذاشتن یک نامه تلخ و ناگوار، موجب پشیمانی خواهد بود.