Gastric Bypass
رایج ترین نوع این جراحی ها در آمریکا روشی است که Gastric Bypass نامیده می شود. در این روش با انجام عمل جراحی معده را به دو قسمت تقسیم می کنند و قسمت کوچکتر که ممولآ حجمی معادل 5-10 درصد کل را دارد مسئولیت نگهداری غذا را بعهده می گیرد. در این روش هیچ قسمتی از معده جدا نمی شود و قسمت بزرگتر معده کماکان به ترشح آنزیم ها ی معمول می پردازد و به قسمت کوچکتر برای هضم غذا کمک می کند.

این روش جراحی از آنچه به نظر می رسد، بسیار خطرناک تر است. پزشکان هنوز این نوع جراحی را تنها در شرایطی خاص پیشنهاد می کنند؛ وقتی شخص به دلیل مشکلاتی از قبیل نارسایی قلبی مجبور است در مدت زمانی کوتاه وزنش را به حداقل ممکن برساند.

با کوچک شدن حجم قسمتی از معده که غذا در آن تخلیه می شود، بالاجبار شخص غذای کمتری می خورد و کالری کمتری نیز جذب می شود. این اشخاص برای جلوگیری از کمبود ویتامین باید مکمل های پروتئینی و ویتامین استفاده کنند.

Gastric Banding
روش مشابه دیگری که در اروپا و استرالیا رایج است Gastric Banding نام دارد که نتیجه ای به خوبی عمل Bypass دارد. در این روش حلقه ای اطراف مسیر غذا در معده قرار می دهند تا عبور غذا به معده به دشورای انجام شود.

تنها اشکال آن این است که اثر آن در دراز مدت نمایان می شود. این روش برای کودکان مبتلا به چاقی مزمن و آن دسته از زنان که در آینده قصد باردار شدن را دارند، مناسب ترین روش است.

مزیت دیگر روش Banding در این است که قابل برگشت است، یعنی بعد از گذشت مدت زمانی، در صورت بروز هر گونه مشکل می توان معده را به حالت اولیه اش برگرداند.

خاصیت حلقه ای که در قسمت بالای معده قرار می گیرد آن است که با مصرف محلول نمک متورم شده و تنگ تر می شود و مقدار غذایی که از آن عبور می کند محدود می شود.

از آنجائیکه در این روش امکان بازگرداندن معده شخص به حالت اولیه وجود دارد، آسانتر و کم خطرتر نیز هست، برخی پزشکان این روش را برای کودکان مبتلا به چاقی مزمن مناسب تر می دانند. برای زنانی که تصمیم دارند در آینده باردار شوند نیز این روش پیشنهاد می شود.

کوچک کردن حجم معده
روش سومی نیز وجود دارد که در واقع متد اصلی و پایه این نوع جراحی است. در این روش بخشی از معده شخص را بریده، جدا می کنند تا حجم معده کاهش پیدا کند. در نتیجه آن اختلالاتی در عملکرد جهاز هاضمه بیمار به وجود می آید.

این روش خطرناک ترین نوع این قبیل جراحی هاست، اما در عین حال بیشترین تاثیر را بر کاهش وزن دارد و تنها به افراد بسیار بسیار چاق پیشنهاد می شود.

نتایج تحقیقات و بررسی ها
در حال حاضر در آمریکا تحقیقات وسیعی برای مقایسه عواقب و عوارض ناشی از این سه روش در حال انجام است. مهم تر از همه موارد فوق، واقعیت انکار ناپذیری است که در این زمینه وجود دارد و آن اینکه :

"صرفنظر از روش استفاده شده برای جراحی، تاثیر این نوع عمل ها اگر با رژیم غذایی و ورزش همراه نباشد کاملا موقتی است."

متاسفانه امروزه چاقی مفرط به یک مشکل جهانی تبدیل شده است. حدود 31% از افراد بزرگسال آمریکا که تعدادشان 61 میلیون نفر است، از این بیماری رنج می برند. پزشکان مشاور معتقدند که تنها در شرایطی خاص این جراحی ها انجام شود :

1- بیمار نتواند با روش های معمول و استاندارد وزن خود را کاهش دهد.
2- اضافه وزن بیمار 50 کیلو گرم یا بیشتر باشد.
3- به دلیل چاقی بیش از حد، مشکلاتی از قبیل فشارخون، مرض قند و ... داشته باشد.

البته تعداد افرادی که شرایط فوق را دارا باشند کم نیست. در دهه گذشته حدود 10 هزار عمل جراحی بر روی مبتلایان به چاقی مزمن انجام شده، در سال 2002 این رقم به 70 هزار و در سال 2005 به 170 هزار افزایش یافته است.

تحقیقات نشان داده که در رابطه با روش Bypass چندین مورد مرگ در زنانی که بعد از عمل لاغری، باردار شده اند، گزارش شده است. در مقابل زنان بارداری که قبلا به روش Banding وزن خود را کاهش داده اند، بارداری کاملا نرمال و بدون مشکلی را پشت سر گذاشته اند.

روش Banding که همان محدود کردن دهانه معده است از سال 2001 در آمریکا رایج شده، ولی در اروپا و استرالیا از ابتدا همین روش مورد استفاده قرار می گرفت. در سال 2005 حدود 17% از عمل های چاقی در آمریکا به این روش انجام شده است.

در روش قرار دادن حلقه در دهانه معده حدود 1.0 درصد امکان مرگ وجود دارد در صورتی که در روش Bypass این امکان به حدود 2.0 درصد می رسد.

مطالعاتی که اخیرا بر روی این بیماران انجام شده نشان دهنده این نکته است که یک سال بعد از عمل Bypass، سه تا پنج درصد خطر مرگ آنها را تهدید می کند.

به هر حال هنوز پزشکان مشغول انجام تحقیقات و آزمایشات هستند تا روشی مناسب برای این نوع از جراحی پیدا کنند که در آن خطر مرگ یا عوارض جانبی پس از جراحی به حداقل برسد و در عین حال در کوتاهترین زمان بهترین نتیجه را داشته باشد، هستند.