جاهایی که اگه به شیراز اومدین، باید در موردش بدونین ... و اطلاعات ش هم در حد اطلاعات عمومی! واسه تمکیل کردن اطلاعات تون از این سایت "اطلاعات و عکس راجع به شیراز" استفاده کنین که خیلی کامله تو توضیح های تاریخی و عکس! نقشه ی شهر شیراز رُ هم اینجا "نقشه شهر" می تونین ببینین.

دروازه قرآن
اولین چیزی که زمان ورود به شیراز می بینین. قبلاً دروازه شهر بوده و یه قرآن هم توش بوده واسه کسانی که از زیرش رد میشدن، البته قرآن ش الآن تو موزه ی پارس هست، و خیابون اصلی هم از کنارش می گذره، اما به عنوان یه بنای تاریخی حفظ شده ...

آرامگاه خواجوی کرمانی
دقیقاً سمت راستِ دروازه قرآن، این آرامگاه هست. خواجوی کرمانی عارف و شاعر بوده و الآن آرامگاه ش (که تقریباً تو کوه هست) یه جای دیدنی محصوب میشه.

سمت چپ دروازه قرآن جایی هست به اسم کوهپایه و یه کوه هست که همه ش رُ پله گذاشتن ... حدود هفتصد تا پله ! و اون بالا به «گهواره ی دید»، یه سازه که خیلی قبل یه جا بوده واسه دیده بانی، می رسه. البته اگه تو نوروز بیاین شیراز، یکی از کارهایی که هر سال انجا میشه نورپردازی کوه ها هست (کل شیراز تو یه دره واقع شده، دور تا دورش کوه هست) و عصرها و شب ها، خصوصاً طرف های دروازه قرآن واقعاً قشنگ میشه.

حافظیه
میشه گفت معروف ترین جای شیراز! همیشه میشه دوستدارن و مردیدان حافظ رُ دید که کتاب حافظ دستشونه و دارن تفأل میزنن ... و البته یه جای خیلی قشنگ و شیک، با یه جو آروم واسه صبت های عاشقونه ...

از نظر یه ایرانگردی شاید حافظیه و سعدیه مثل هم باشه، اما «حافظیه» از نظر هر شیرازی، یه جای آروم و دنج و همون طور که رو سربلیت ورودی نوشته «میعادگاه عشاق» هست. اما سعدیه یه جای عادی حساب میشه ... شاید به این دلیل باشه که حافظیه نزدیک چهارتا از دانشگاه های شیراز هست و سمت راستش تالار حافظ (یزرگ ترین تالار شهر) قرار داره، اما سعدیه، با وجود فاصله ی خیلی کم، تقریباً در منطقه ی پایین شهر قرار داره.

سعدیه
آرمگاه سعدی! از دو سال پیش که «روز سعدی» به رسمیت شناخته شد، ظاهر سعدیه خیلی عوض شد، زمین های اطراف رُ شهرداری خرید و الآن قبل از ورود به آرامگاهِ سعدی، یه بنا هست و آب رکنی شیراز از اونجا رد میشه ... باز هم شب سعدیه خیلی قشنگ تر هست.

شاه چراغ
آرامگاه احمدبن موسی برادر امام رضا ... دقیقاً مثل امام رضا، شدیداً عقیده دارن که مراد میده و نظر مردم رُ جواب میده. از نظر معماری و غیره هم جای قشنگیه.

ارگ کریمخانی
یه ارگ قدیمی که به عنوان یه اثر باستانی نگه داشته میشه، جنبه ی ایرانگردی داره.. البته پارسال (فقط همون یک بار!) رسیتال جاز و پیانو رُ اون تو برگزار کردن.

باغ گیاهشناسی ارم
جزو املاک دانشگاه شیراز محسوب میشه، یه باغ خیلی قشنگ خصوصاً تو اردی بهشت ماه.. با انواع گل ها.. البته به نظر من «باغ گل ها» ی اصفهان از بعضی جنبه ها مهم تر از «باغ ارم» هست. به جز محوطه ی تقریباً بزرگ باغ، یه ساختمان هم هست که زمانی دانشکده ی حقوق بود، اما بعد به عنوان اثر باستانی نگه ش داشتن ... اگه در حال تعمیر نباشه (که معمولاً هست) میشه ازش بازدید کرد.

باغ عفیف آباد
یه باغ قدیمی بزرگ دیگه ... از نظر شیرازی ها یه جای خلوت و خوب واسه قرار ملاقات ها هست. واسه توریست هم یه موزه وسط باغ هست (موزه ی اسلحه).

باغ جهان نما
این هم جزو باغ های قدیمی شیراز بوده، اما تازه یک ساله که بازسازی و قابل استفاده شده ... جای قشنگیه، خصوصاً اگه شب برین ... بازار وکیل
بازار معروف شیراز ..! یکی از قسمت های معروف ش «سرای مشیر» هست که چه از نظر معماری چه مغازه هاش، اون قسمت رُ از بقیه ی بازار جدا می دونن.

حمام وکیل
از نظر معماری جای مهمیه و همین طور تاریخی ... البته چند ساله شده رستوران سنتی ... در عین حال که حمام وکیل هم هست!

تخت جمشید
البته جزو شیراز نیست ... در اصل نزدیک مرودشت (از شهر های اطراف شیراز) هست.

مناطق دیدنی دیگه ای که اطراف شیراز هست، آبشار مارگون و بهشت گمشده عروف ترین شون هستن.

البته شیراز جاهای دیدنی زیاد داره، اما مهم ترین هاش اینا بودن ... برای مسافرت به شیراز و دیدن اکثر جاهاش، پنج روز رُ حداقل در نظر بگیرین (جمعه اصلاً حساب نمیشه) و چون بیشتر زیبای شیراز به سرسبزی و گل و درخت هاش هست؛ بهار (خصوصاً اردیبهشت) بهترین زمان هست برای مسافرت و دیدن شیرازی که تماماً سبزپوش شده (حتا کوه ها) ...!