فرض کنید که در یکی از ساعات شلوغ ترافیک پشت فرمان اتوموبیلتان نشسته اید و در این فکر هستید که چقدر طول خواهد کشید تا به خانه برسید، ناگهان راننده بی فکری صاف پشت سرتان می ایستد و شروع به بوق زدن میکند و ناگهان از پشت اتوموبیل شما مسیر خود را منحرف ساخته و میخواهد خود را به زور در فضای بین شما و اتوموبیل جلویی جا دهد.

عکس العمل شما چه خواهد بود؟ آیا احساس میکنید یقه پیراهنتان دارد برایتان تنگ میشود و صورتتان سرخ شده است؟ آیا حس میکنید که میخواهید از اتوموبیل پیاده شوید و حساب این راننده را کف دستش بگذارید؟ اگر این طور است، شما احتمالا دچار مشکلی هستید که به آن خشم جاده میگوییم. اگر شما در موقیت عکس قرار میگرفتید چه؟ چگونه این موقعیت ناگوار را کنترل میکردید؟ آیا شما هم درگیر میشدید و خشم خود را ابراز میکردید؟

عکس العمل شما چه خواهد بود؟ آیا احساس میکنید یقه پیراهنتان دارد برایتان تنگ میشود و صورتتان سرخ شده است؟ آیا حس میکنید که میخواهید از اتوموبیل پیاده شوید و حساب این راننده را کف دستش بگذارید؟ اگر این طور است، شما احتمالا دچار مشکلی هستید که به آن خشم جاده میگوییم. اگر شما در موقیت عکس قرار میگرفتید چه؟ چگونه این موقعیت ناگوار را کنترل میکردید؟ آیا شما هم درگیر میشدید و خشم خود را ابراز میکردید؟

خشم جاده چنان موضوع همه گیری شده است که در یک گزارش از رفتارهای رانندگان انگلیسی آنرا یک بیماری واگیر دار توصیف کرده اند. با توجه به اینکه بیش از نیمی از رانندگان این حالت را تجربه کرده یا دچار عواقب ناگوار آن شده اند، این سوال پیش می آید که دلیل بروز این خشم چیست؟ اگر با چنین فردی مواجه شدیم، چگونه از خود مراقبت کنیم و اگر کسی ما را تا مرز دیوانگی پیش برد، چه رفتاری داشته باشیم؟

اگر شما قربانی چنین وضعیتی بودید چه میشد؟ چه کاری از دستتان بر می آمد؟ اگر راننده ای نا امیدانه و با اصرار تلاش میکند تا از شما سبقت بگیرد، به او اجازه عبور بدهید. اگر نگذارید و او را همانجا محبوس کنید وضعیت بدتر میشود و ممکن است مشکلی پیش بیاید که بخاطرش مجبور به پرداخت بهایی سنگین شوید. یک اشاره کوچک دوستانه از طرف شما او را متوجه میکند که شما ناخواسته او را ناراحت کرده اید و احساس بهتری به او میدهد و شرایط تا حد زیادی آرام میشود.

خوب، حالا چه کنیم که خود ما دچار خشم جاده نشویم؟ اولین نکته ای که باید به یاد داشته باشیم این است که تمام رانندگان دچار اشتباه می شوند، از جمله خود ما. زمانی را به خاطر بیاورید که خودتان اشتباه میکردید و سعی میکردید آنرا از جنبه با نمک قضیه ببینید.

آیا سرنشینان اتوموبیلتان معمولا به شما تذکر میدهند که خونسرد باشید یا آهسته برانید؟ به نصیحت آنها توجه کنید، چرا که آنها در شما نکات و مواردی را میبینند که خودتان از آن غافلید. از اینکه هنگام رفتن به جایی مدام نگران دیر رسیدن باشید، اینکه سعی کنید چراغ راهنمایی را حتا هنگامی که زرد است رد کنید و اینکه نگرانی و خشم خود را با بد و بیراه گفتن و اشارات توهین آمیز به دیگران ابراز کنید جدا بپرهیزید. اینها تنها موجب افزایش تنش در خود شما میشوند و تاثیری در سبز شدن چراغ یا گذشت زمان نخواهند داشت.

به خاطر داشته باشید که حفظ خونسردی هنگام رانندگی روشی سالم است و موجب طولانی شدن عمرتان خواهد شد. اگر به خشم جاده اجازه بروز بدهید گذشته از ایجاد مشکلات عمیق روانی، تاثیر آنرا پس از رسیدن به مقصد نیز همراه خواهید داشت و نمی توانید به عنوان یک کارمند، همسر، پدر ، مهمان و... صحیح و مناسب عمل کنید. فکر کنید که یک گذشت ساده در راه چه اندازه از مشکلات شما کم میکند، شما با روی باز به محل کار میرسید در خانه با حوصله و انعطاف بیشتری عمل میکنید و یا در مهمانی خوش خلق و شاد هستید. بگذریم از اینکه گاهی هم خودتان را از دست یک راننده دیوانه از خشم نجات داده ید.

و این نکته را نیز در نظر داشته باشید که اگر دیگران دستخوش خشم جاده هستند و با داد و فریاد و بوق زدن های مکرر مشغول رانندگی هستند، شما نباید از آنها پیروی کنید، خونسرد باقی بمانید و تنش را از خود دور سازید. نکاتی که گفتیم حاصل آخرین دستاوردهای علمی نیستند اما عملی و مفیدند. پس اگر بار دیگر در ساعت اوج ترافیک در اتوموبیل خود نشسته بودید و فکر میکردید کی به خانه میرسید، با آرامش تکیه بدهید، به یک موسیقی ملایم گوش بدهید و به اتوموبیل خود به عنوان سرپناهی برای دور بودن از جار و جنجال اطرافتان نگاه کنید. به خاطر داشته باشید اگر کسی راه شما را سد کرد یا از شما سبقت گرفت،با او مبارزه نکنید،این نبردی است که اگر در آن تسلیم شوید، برنده هستید.