اوایل قرن بیستم یعنی هنگامی که موسیقی کلاسیک (رمانتیک و مدرن) از یکسو و موسیقی Jazz از سوی دیگر شنوندگان موسیقی در اروپا، آمریکا و سراسر جهان رامتوجه خود کرده بود، در شهر مونترئال کانادا یکی دیگر از نوابغ موسیقی Jazz متولد شد، کسی که توانست کارهای بسیاری را با افرادی چون چارلی پارکر، دیزی گیلسپی، لوییس آرمسترانگ، الا فیتسجرالد، دوک الینگتون ¹ و ... تهیه کند، کسی که هنوز در سن 80 سالگی تمام وقت و زندگی خود را وقف موسیقی می کند.

اسکار پیترسون در پانزدهم آگوست سال 1925 متولد شد، چهارمین فرزند از مجموع پنج فرزند خانواده پیترسون بود. در مجموع خانواده ثروتمندی نبودند، پدرش کارگر و باربر راه آهن بود و بصورت خودآموز پیانو را فرا گرفته بود و به همین دلیل نقش اولین معلم پیانو را برای اسکار بازی کرد.

از همان ایام نوجوانی توجه اطرافیان به نحوه نوازندگی اسکار جلب شد و هر کس که نوازندگی او را گوش می داد بدون شک او را یک کودک نوازنده محسوب نمی کرد بلکه برعکس به او به دیده یک نوازنده حرفه ای می نگریست.

پس از گذراندن تعلیمات اولیه پیانو زیر نظر پدر و رفتن به دبیرستان، ادامه آموزش موسیقی به یکی از نوازندگان مشهور پیانو بنام پاول مارکی (Paul de Marky) که اهل مجارستان بود سپرده شد. مارکی نوازنده تمام عیار پیانو کلاسیک بود و به همین دلیل با اسکار بیشتر روی تکنیک های نوازندگی کار کرد تا نواختن قطعات، شاید همین نکته یکی از عوامل موفقیت اسکار در موسیقی Jazz بود. مارکی نقش بسیار موثری در بالا بردن توانایی اسکار برای اجرای قطعات سریع داشت.

مدت کمی از تعلیمات مارکی نگذشته بود که اسکار پیترسون توانست اولین موفقیت خود را در زمینه موسیقی کسب کند و آن رتبه اول و جایزه موسیقی یکی از کانالهای رادیو شهر بود، او در این زمان چهارده سال بیشتر نداشت.

پس از آن توانست اجرای دائمی برنامه ای تحت عنوان "پانزده دقیقه نوازندگی پیانو آزاد" (Fifteen Minutes Piano Rambling) را بعهده بگیرد. ورود او به این برنامه آغاز موفقیت بود خیلی زود توانست پس از چند اجرا بصورت میهمان در برنامه های CBC (رادیو و تلویزیون دولتی کانادا) بصورت رسمی در چند برنامه که در سراسر کانادا پخش می شد اجرای موسیقی داشته باشد. پس از آن توانست با امضای قراردادی با کمپانی RCA صفحات و آلبوم های موسیقی ضبط کند و تورهای اجرا در کانادا داشته باشد.

کار حرفه ای او از هنگامی شروع شد که در گروه جانی هولمز (Johnny Holmes) نوازنده ترمپت و رهبر ارکستر جز مشغول نواختن پیانو شد. پس از آن در سال 1940 گروه سه نفره (Trio) خود را تشکیل داد و شخصآ به اجرای موسیقی پرداخت.

در سال 1948 توجه نورمن مک لارن (Norman McLaren) کارگردان معروف سینما به او جلب شد و از وی خواست که در یک فیلم کوتاه ایفای نقش کند. او با گروه سه نفر خود در قسمتی از فیلم بازی کرد و دیری نپایید که دیگر سراسر آمریکا با چهره وی آشنا شدند.

از جمله افرادی که در دوران اولیه زندگی حرفه ای روی سبک موسیقی اسکار پیترسون تاثیر گذاشته اند می توان به نت گینگ کول (Nat King Cole)، تدی ویلیامز (Teddy Williams) و نوازنده افسانه ای پیانو آرت تاتوم (Art Tatum) اشاره کرد. جالب است بدانید که بسیاری از مفسران و منتقدان موسیقی جز، تنها اسکار پیترسون را در اندازه ای می دانند که قابل مقایسه با آرت تاتوم است.

در این رابطه داستانی از پدرش به اینصورت نقل می شود که : "هنگامی که نوجوانی بیش نبود اما پیانو را به خوبی یک حرفه ای می نواخت، یک روز برایش صفحه ای از کارهای آرت تاتوم را گذاشتم. اسکار پس از گوش دادن به آن تا یک ماه از دست زدن به پیانو خودداری کرد."