در سال 1300 ه.ق تعداد 100 خانوار روستایی در داخل قلعه زندگی می کردند که به مرور زمان بر اثر ازدیاد جمعیت در اطراف قلعه شروع به ساختن اماکن مسکونی نمودند . در سال 1340 با به اجرا گذاشتن اصلاحات ارضی , سیل مهاجرت بی رویه روستائیان به نقاط شهری بویژه تهران آغاز گردید و در پی آن اسلامشهر به واسطه مجاورت با تهران و ارزان بودن زمینهای آن و ... مورد توجه مهاجرین قرار گرفت و به تدریج به جمعیت آن افزوده شد . مقدمات تشکیل شهر به عنوان یک نقطه ی جغرافیایی معین ، از همین زمان شکل میگیرد و شهرک سازی ها و ساختمان سازیها در حد فاصل خط آهن تهران - قم واطراف جاده تهران- ساوه بویژه روستای قاسم آباد شاهی شروع و جمعیت آن رشد چشمگیری  پیدا نمود

در سال 1354 به علت افزایش و توسعه نقاط مسکونی با موافقت مقامات مسئول در آن شهرداری دایر گردید و از سال 1355 اماکن مسکونی و تجاری فراوانی در نقاط مختلف فعلی آن ساخته شد . در سال 1365 توسعه ی شهری با ادغام روستاهای اطراف مانند  صالح آباد و واوان و ضیاآباد و سالور و ایرین و چیچکلو و غیره گسترش یافته و فضای شهری فعلی را به خود می گیرد. منطقه اسلامشهر تا سال 1362 یکی ازنقاط پرجمعیت استان تهران بوده ، اما در سال 1367 بر اساس مصوبات تقسیمات کشوری به بخشداری مبدل و تحت پوشش شهرستان ری در آمد و نهایتاً بنا به تصویب هیئت محترم وزیران از بخش به شهرستان اسلامشهر ارتقاء یافت .  پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی در سال 1358 ، اسامی معابر و خیابانها و شهرک های تازه تاسیس به نام ائمه اطهار (ع) و شخصیت های مذهبی ، سیاسی کشور نام گذاری شده و شاد شهر به اسلامشهر تغییر نام یافت. 

موقعیت جغرافیایی اسلامشهر

شهرستان اسلامشهر در نواحی میانی شمال غرب فلات مرکزی و در موقعیت جغرافیایی °30 ، °22 ، °51 و °0 ، °10، °51 ، طول شرقی و در °30 ، °42 ، °34 ، °30 ، °27 ، °35 ، عرض شمالی و روبروی آبرفتهای سیلابی و مخروط افکنه سیلابهای جاری شده از دامنه های جنوبی البرز مرکزی واقع شده است . این شهرستان از شمال به قسمتهایی از شهرستان ری  و تهران بزرگ از ناحیه شرق به شهرستان ری و از ناحیه جنوب به قسمتهای از اراضی شهرستان ری و رباط کریم و از طرف غرب به شهرستان شهریار محدود می گردد . ارتفاع آن از سطح دریا 1165 متر می باشد و مقدار بارندگی سالیانه آن حدود 231 و متوسط درجه حرارت سالیانه آن به 17 درجه سانتیگراد می رسد . اسلامشهر از لحاظ اقلیمی دارای آب و هوای بیابانی با دوران بارندگی نامشخص می باشد . در فصول سرد سال متاثر از سیستمهای سرد شمالی و شمال غربی و جنوب غربی است که طی نفوذ به فلات ایران و تهران و بعداً شهرستان اسلامشهر را نیز تحت تاثیر خود قرار می دهد و همین امر تفاوت محسوسی را نسبت به شهر تهران و کرج ایجاد می کند . اصولاً در زمستان در سطح شهرستان سرد و خشک است ، همچنین همجوار بودن با کویر نیز موجب می شود تا در تابستان با دمای گرم و خشک شرقی و جنوب شرقی بر آن تاثیر بگذارد . با این حال قسمتهای شمال و شمال غربی آن که به احمدآباد مستوفی شهرت دارد دارای بهار و تابستانی دل انگیز و سرسبز می باشد .

بر اساس آخرین بررسیهای به عمل آمده مساحت شهرستان درحدود 245 کیلومتر مربع است و جمعیتی بیش از 800 هزار نفر را در خود جای داده است . این شهرستان دارای دو بخش و چهار دهستان و 54 آبادی و روستا و دو نقطه شهری می باشد . بخش مرکزی آن مشتمل بر دهستانهای ده عباس با 18 روستا و مرکزیت روستای ده عباس ، صالح آباد با سه روستا و مرکزیت روستای صالح آباد شهر چهاردانگه دارای بخش مرکزی با نوزده روستا و مرکزیت شهر چهاردانگه ، دهستان فیروز بهرام با 11 روستا و مرکزیت روستای فیروزبهرام است . اسلامشهر بر روی یکی ازمهمترین محورهای ارتباطی استان تهران با جنوب کشور یعنی محور ارتباطی تهران - ساوه و خط راه آهن تهران - قم واقع شده است که ارتباط زمینی و هوایی تهران با استانهای مرکز و جنوبی و غربی کشور را برقرار می کند .

 به طور کلی وجود مسیرهای رودخانه حسین آباد سیاب و رود کن در شمال و جنوب و شرق و رود کرج و رود شادچای در غرب و در جنوب و قسمتی از جنوب شرقی تنها عوارض طبیعی شهرستان محسوب می شوند .

این روزها اسلامشهر بر اساس فضا سازی شهری در حال رشد و سازمان یابی در جهت شهری مرتب است که بیشترین کارکنان و کارمندان و کارگران ادارات شهر تهران به چند دلیل مختلف که یکی از آنها هزینه کم زندگی و مسکن و دیگری هوای تمیز از دود تهران و دیگری فاصله بسیار نزدیک به شهر تهران که از کرج و دیگر شهرها نزدیکتر و سهل الوصولتر است در خود جای داده است.