چارلز هیگینز (Charles Higgins)، استادیار دانشگاه آریزونا، روباتی ساخته است که توسط مغز و چشمهای یک بید هدایت میشود. هیگینز در گفتگو با مجله Computerworld چنین گفت که در واقع کار او این بوده که یک پروانه بید را روی روبات ببندد و سپس الکترودهایی را به رگهای عصبی (نورون) مربوط به بینایی در مغز بید، متصل کرده است. سپس این روبات نسبت به آنچه بید میبیند واکنش نشان میدهد. برای مثال اگر چیزی به سمت بید حرکت کند، روبات خود را از مسیر آن کنار میکشد.

هیگینز میگوید که قبلا سعی داشته یک تراشه کامپیوتری بسازد که قادر باشد آنچه که مغز هنگام پردازش تصویر انجام میدهد را بازسازی کند. او متوجه شد تراشه ای که بتواند تا حد زیادی مانند مغز انسان عمل کند، حدود 60 هزار دلار قیمت خواهد داشت.

او گفت:" فکر کردم با این قیمت، بازهم چیزی که به دست می آورم از مغز یک حشره که بسیار ارزانتر است، کیفیت نازل تری خواهد داشت. اگر یک سیستم زنده در اختیار داشته باشید، دستگاه حسی آن بسیار فراتر از چیزی که مصنوع دست ما باشد خواهد بود. ساختن یک مدل مصنوعی شدنی است، اما برای ساختن آن باید فراتر از محدوده فناوری موجود عمل کنیم."

به گفته هیگینز، این روبات 12 اینچی (30.48 سانتیمتری) چرخدار با هدایت ارگانیک، همین حالا هم راتر از محدوده فناوری روز عمل کرده است، اما تنها بذر آن چیزی است که در آینده به ترکیب بافت زنده با اجزاء کامپیوتری منجر خواهد شد.

" در دهه های آینده، این ترکیب چیز عجیبی نخواهد بود و بیشتر کامپیوترها حاوی بخشهای زنده خواهند بود. در آن زمان، دانش ما از زیست شناسی به جایی خواهد رسید که اگر قلب کسی بیمار شود، نیازی به یافتن اهدا کننده نخواهد بود و دانشمندان یک قلب جدید برای او پرورش خواهند داد. اگر من بتوانم مغزی را ساخته و پرورش دهم، میتوانم بگویم که واقعا از کامپیوتر استفاده کرده ام."

هیگینز میگوید در حالی در این مرحله از کار، پروانه بید از نظر جسمی به روبات متصل است، اما او امیدوار است که روزی برای اینکار تنها به مغز نیاز باشد. "آیا ما میتوانیم مغزی را پرورش دهیم که آنچه ما میخواهیم انجام دهد؟ آیا من میتوانم یک چشم متصل به یک مغز بسازم و آنرا وادار به انجام کاری که میخواهم، بکنم؟ آیا میتوانم ارگانیسمی را طرح کرده و بسازم که قابل اتصال به سیستمی مصنوعی باشد؟"

" بله، به عقیده من تمام اینها شدنی است. کارهایی وجود دارند که در زندگی بسیار بهتر انجام میشوند. کامپیوتری را تصور کنید که که میتواند هر دو کار موجود زنده و مصنوع را با هم انجام دهد. ما بافتهای زنده ای را پرورش خواهیم داد که هوش آن بیشتر از یک کبد یا قلب نباشد. به همین دلیل من در اینکار هیچ مشکل اخلاقی نمیبینم." با این حال او متوجه یک نکته اخلاقی شده است :" هدف ما متصل کردن مغز پستانداران رده بالا به روبات نیست. هنگامی که با مغز سر و کار دارید، همیشه احتمال دست یابی به موارد استفاده شیطانی برای آن وجود دارد. شکی نیست که همزمان با صحبت درباره مغز انسان و پستانداران نزدیک به آن، همواره چنین موضوعات اخلاقی به وجود می آید."

هیگینز میگوید که انتظار او از سیستمهای هایبرید آینده این است که آنها به شکل یک حسگر بصری در جلوی یک خودرو نصب شوند و مانع برخورد آن با ودروی جلویی شوند. او همچنین این سیستمها را به صورت جاسازی شده در روباتهای نظامی تصور میکند که میتوانند روبات را وارد منطقه پر خطر کرده، امکان دیدن دشمن و یافتن مینها با حس بویایی را فراهم آورند. این روباتها خواهند توانست افرادی با نخاع آسیب دیده را مجددا قادر به حرکت سازند.

در حال حاضر، هیگینز با موفقیت توانسته است الکترودهایی را به یک نورون بصری در مغز بید متصل کند. هر نورون کاربرد متفاوتی دارد و در بدن انسان میلیونها و حتی میلیاردها نورون وجود دارد. حشرات تنها چند صد نورون دارند. هیگینز در حال حاضر آزمایش خود را با متصل کردن چهار الکترود به نورونهای دو طرف مغز بید انجام داده است. او با این کار تصویر بصری دریافت شده توسط روبات را گسترش داده است. " اینکار اطلاعات لازم درباره هرچه که در چپ و راست این حشره حرکت کند، در هر جحهت و با هر سرعتی که باشد را در اختیار ما قرار میدهد."

هیگینز آزمایشهایی با عضلات و حس بویایی بید نیز انجام داده است. اگر او بتواند با ماهیچه ها کار کند، هرگاه بید بخواهد به سمتی حرکت کند، روبات را به همان جهت به حرکت وامیدارد.

هیگینز در آخر می افزاید:" ما موفق به ایجاد و توسعه فناوری گسترده ای شده ایم که میتواند در اعضای مصنوعی و پروتز مورد استفاده قرار بگیرد. افراد بسیاری بر اتصالات مغز سالم انسان در افرادی که دارای اعضای ناتوان دارند کار میکنند. به طوری که شخص هنگام فرستادن پیام به مغز نتیجه آنرا بر روی عضو مصنوعی اعمال میکند. این حیطه از کار با آنچه ما مشغول به انجام آن هستیم، نسبت بسیار نزدیکی دارد."