پس کودکان در چه سنی میتوانند چیزهایی را تنها بر پایه آنچه به آنها میگوییم در ذهن تصور کنند؟

تحقیقات جدیدی که در اینباره انجام شده، این سن را بین 19 تا 22 ماهگی تعیین کرده است.

یکی از شیوه های آزمون در این تحقیق، که بر روی دو گروه مجزا از کودکان 19 و 22 ماهه انجام گرفت، به این ترتیب بود که به هر کودک یک اسباب بازی به شکل حیوان داده میشد که کودک باید نامی برای آن انتخاب میکرد و به این ترتیب احساس مالکیتش نسبت به آن افزایش میافت.

پس از مدتی، این اسباب بازی در اتاق دیگری قرار داده میشد و مربی به کودک میگفت که اسباب بازی او خیس آب شده است زیرا یکنفر روی آن آب ریخته است.

نکته ای که از این پس باید مورد توجه قرار میگرفت این بود که آیا کودک این اطلاعات شفاهی را به روند ذهتنی خود و تصیر اسباب بازی منتقل میکند یا خیر. به همین منظور از کودک خواسته شد که به اتاق کناری رفته و اسباب بازی خود را بیاورد. در این اتاق دو نمونه از اسباب بازی وجود داشت، یک خشک و یک خیس. حالا باید میدیدیم که هر کودک چه میکند و کدام یک به سراغ اسباب بازی خشک و کدامیک به سراغ اسباب بازی خیس خواهد رفت.

کودکان 22 ماهه، همه به سراغ اسباب بازی خیس رفتند. انها اطلاعات شفاهی درباره عروسک خود را در ذهن تصور کرده و تنها بر مبنای این اطلاعات عمل کرده و اسباب بازی"خودشان" را برداشته بودند. اما تمام 19 ماهه ها چنین نکردند.

این تحقیق که جزئیات آن در ماهنامه علم روانشناسی (Psychological Science) منتشر شده است، چنین نتیجه گیری کرده است که در 2 سالگی، کودکان میتوانند دانش خود را بر اساس آنچه میشنوند به روز درآورند.

این توانایی، دارای پیشرفتی شناختی و قابل توجه است که به کودکان امکان میدهد دانش خود از جهان اطراف را تنها با شنیدن و داد و ستد شفاهی اطلاعات، گسترش دهند.