شهرام ناظری - دنیای مقالات

شهرام ناظری

تولد: 8 بهمن 1328، کرمانشاه
تحصیلات: دبیرستان موسیقی
تخصص موسیقی: سه تار
آلبوم ها: آتش در نیستان، گل صدبرگ، در گلستانه، زمستان، لیلی و مجنون، موسی و شبان، صدای سخن عشق، بهاران آبیدر، مطرب مهتاب رو، حیرانی، کنسرت کامکارها، چشم به راه، شاهنامه کردی، شورانگیز، یادگار دوست، غم زیبا عاشق نشوید و...

شهرام ناظری در نخستین کنکور موسیقی ایران با نام آزمون باربد در رشته آواز به مقام اول دست یافت و از سال 1354 در سن 26 سالگی در رادیو و تلویزیون همکاری خود را با گروه شیدا و عارف با استاد محمدرضا شجریان، محمدرضا لطفی، حسین علیزاده و در آلبوم های چاووش آغاز و در دوران انقلاب آثار بدیع، حماسی و متفاوتی را ارایه کرد.
این هنرمند نامی در سال 1365 با آلبوم گل صدبرگ که در آن زمان چه در شیوه آوازی، تحریرها و چه در اشعار، جنس موسیقی و سازبندی های آن از نوآوری های خاصی برخوردار بود، به میان عموم مردم آمد. او به نوعی مبدع موسیقی عرفانی ایران به شمار می آید و نخستین کسی بود که اشعار آهنگین و پرشکوه مولانا را وارد موسیقی ایران کرد.

.:: آتشی در نیستان ::.

یک شب آتش در نیستانی فتاد

یک شب آتش در نیستانی فتاد

سوخت چون اشکی که بر جانی فتاد

سوخت چون اشکی که بر جانی فتاد

شعله تا سرگرم کار خویش شد

شعله تا سرگرم کار خویش شد

هر نیی شمع مزار خویش شد

هر نیی شمع مزار خویش شد

شعله تا سرگرم کار خویش شد

هر نیی شمع مزار خویش شد

هر نیی شمع مزار خویش شد

نی به آتش گفت:

نی به آتش گفت:

کین آشوب چیست؟

مر تو را زین سوختن مطلوب چیست؟

گفت آتش بی سبب نفروختم

گفت آتش بی سبب نفروختم

دعوی بی معنیت را سوختم

گفت آتش بی سبب نفروختم

گفت آتش بی سبب نفروختم

دعوی بی معنیت را سوختم

سوختم

زانکه می گفتی نیم با صد نمود

زانکه می گفتی نیم با صد نمود

همچنان در بند خود بودی که بود

همچنان در بند خود بودی که بود

مرد را دردی اگر باشد خوش است

درد بی دردی علاجش آتش است

درد بی دردی علاجش

آتش است

آتش است

سوخت چون اشکی که بر جانی فتاد

سوخت چون اشکی که بر جانی فتاد

.:: حیرانی ::.

یاوران مسم
یاوَران مَسِم(من مستم دوستان)
یاوَران مَسِم(من مستم دوستان)
مِن مَسِ مَخمور باده ی اَ لَسِم(من مست مخمور باده ازلی هستم)
لوتفِ دوس هاما مُوحکَم گِرد دَه سِم(لطف دوست امد و محکم دستم را گرفت)

شوئله ی نارِ عِشق پَر چی ﮊََه پُوسِم (شعله اتش عشق از پوستم بیرون زد)
شوئله ی نارِ عِشق پَر چی ﮊََه پُوسِم (شعله اتش عشق از پوستم بیرون زد)
خالی ﮊَه خاکی مَملو ﮊَه دوسِم(از چیزهای خاکی و دنیوی خالی شدم و حالا وجود دوست تمام وجودم را فرا گرفته است)
یاوَران مَسِم(من مستم دوستان)
یاوَران مَسِم(من مستم دوستان)
مِن مَسِ مَخمور باده ی اَ لَسِم(من مست مخمور باده ازلی هستم)
لوتفِ دوس هاما مُوحکَم گِرد دَه سِم(لطف دوست امد و محکم دستم را گرفت)
**************
یاوَران مَسِم(من مستم دوستان)
یاوَران مَسِم(من مستم دوستان)
مِن مَسِ مَخمور باده ی اَ لَسِم(من مست مخمور باده ازلی هستم)
لوتفِ دوس هاما مُوحکَم گِرد دَه سِم(لطف دوست امد و محکم دستم را گرفت)
لوتفِ دوس هاما مُوحکَم گِرد دَه سِم(لطف دوست امد و محکم دستم را گرفت)

فَرماوَه ساقی بلوا مینای مِن(ساقی گفت از مینای من بنوش )
سَرشار که سا غَر بِدهَ پَیا پِی (ساغر جام لبریز را پیاپی بده)
پَیا پِی پِر کِرد پَیا پِی نوشام(پیاپی پر کرد و پیاپی نوشیدم)
تا کِه دیده ی دِل هِجرَ دوس نوشا (تا چشم دل دوری دوست را احساس کرد)

شوئله ی نارِ عِشق پَر چی ﮊََه پُوسِم (شعله اتش عشق از پوستم بیرون زد)
شوئله ی نارِ عِشق پَر چی ﮊََه پُوسِم (شعله اتش عشق از پوستم بیرون زد)
خالی ﮊَه خاکی مَملو ﮊَه دوسِم(از چیزهای خاکی و دنیوی خالی شدم و حالا وجود دوست تمام وجودم را فرا گرفته است)
یاوَران مَسِم(من مستم دوستان)
یاوَران مَسِم(من مستم دوستان)
مِن مَسِ مَخمور باده ی اَ لَسِم(من مست مخمور باده ازلی هستم)
لوتفِ دوس هاما مُوحکَم گِرد دَه سِم(لطف دوست امد و محکم دستم را گرفت)
لوتفِ دوس هاما مُوحکَم گِرد دَه سِم(لطف دوست امد و محکم دستم را گرفت)

اِی دِل تا کَسی چُو خوم نای وَ جوش (ای دل تا کسی مانند خم نجوشد)
اِی دِل تا کَسی چُو خوم نای وَ جوش (ای دل تا کسی مانند خم نجوشد)
حَلقه ی بَندَگی عِشق نَه کِی وَ گوش (و حلقه بندگی عشق را به گوش نکند)
مَحرَمِ نمو هرگز وَ اَسرار (هرگز محرم اسرار نمیشود)
مَحرَمِ نمو هرگز وَ اَسرار (هرگز محرم اسرار نمیشود)
نَخلِ ئومیدِش دوسی نایِر بار(نخل امیدش میوه دوستی نمی گیرد)
نَخلِ ئومیدِش دوسی نایِر بار(نخل امیدش میوه دوستی نمی گیرد)
نَخلِ ئومیدِش دوسی نایِر بار(نخل امیدش میوه دوستی نمی گیرد)

Akb@r.Hemm@ti ::: شنبه 86/3/19::: ساعت 3:38 عصر

نظرات دیگران: نظر

لیست کل یادداشت های دنیای مقالات