در گذشته های نه چندان دور ارتباط بین پسرها و دخترها مانند امروز مورد توجه نبود . سن ازدواج پایین بود ارتباطات به شکل وسیع نبود، از این رو کنترل بیشتری بر جوانان صورت می گرفت ، اما واقعیت این است که بسیاری از جوانان امروز در ارتباط های خود به ازدواج فکر نمی کنند ، به اعتقاد جامعه شناسان در جامعه امروز وجود مسائل اقتصادی ، نگاه دوگانه ارزشهای دینی نیست ، احساس دوگانه ای را در این نسل پدیدار کرده است .

یک صاحبنظر در این باره می گوید : غرایز احساسی عاطفی و اخلاقی جوان برگرفته از فضیلت ها نهفته در ذات اوست که با نکات متعالی و دستورات حیات بخش می تواند مورد سنجش قرار گیرد . آنچه که جوان متحول امروز طلب می کند مسلماً آشفتگی ها و نابسامانی های غربی نیست .

اما آیا ارتباط بین دو جنس مخالف همیشه به پیوندهای عاطفی و صمیمانه منجر شود ؟ آیا این نوع ارتباط نمی تواند به زمینه های علمی ، فرهنگی و . . محدود باشد ؟ یک صاحب نظر در این رابطه می گوید :

« از آنجا که در جامعه ما نگاه دوگانه ای نسبت به این مسئله وجود دارد ، نتوانسته ایم به تعریف قابل قبولی در این باره برسیم به همین دلیل نوع نگاه به دو جنس مخالفی که کنار یکدیگر قرار می گیرند ، عمدتاً با سوءظن و سوء نیت همراه است و به معنای ناخوشانید موضوع یعنی دوست دختر و پسر تعبیر میشود. در حالی که می توان به جوانها آموزش داد که مباحثه و مکالمه با یک غیر همجنس در صورتی که بر محوری صحیح انجام گیرد ، شاید حتی مزیت اخلاقی و اجتماعی و شخصیتی برای او و جامعه در برداشته باشد . »

چرا ارتباط ناسالم :

برخی کارشناسان تربیتی تحلیل اینگونه رفتارها و تفکرات را به اعمال محدودیت های غیر منطقی به جوانان نسبت می دهند و می گویند که وقتی جوان عرصه را بر خود تنگ ببیند و نتواند خود را از نظر عاطفی و اخلاقی با محیط تطبیق دهد و مربیان و معلمان و برنامه ریزان نهاد های آموزشی و تربیتی نیر نتوانند به احساسات و تمایلات منطقی و احساسی او پاسخ دهند ، جوان سرخورده به اجتماع پناه می برد و سعی می کند چیزهایی را که طی سالهای زندگی از او دریغ شده است به هر ترتیب ممکن حتی با هنجارشکنی به دست آورد .

عده ای نیز تنگناهای اقتصادی ، گسترش ارتباطات و فردگرایی و بی تفاوتی به ارزش ها را دلیل این گونه رفتارهای اجتماعی می دانند و معتقدند این دلایل موجب شده بسیاری از جوانان امروزی نسبت به ازدواج دید مثبتی نداشته باشند و به نوعی از زیر با مسئولیت تشکیل خانواده شانه خالی کنند ، یک روان شناس در این باره می گوید :

« متاسفانه مشکلات مالی و تصویت قوانینی که به نوعی حقوق زنان را در جامعه تضمین می کند از عواملی است که موجب شده پسران زیر بار ازدواج نروند ، از سوی دیگر بسیاری از جوانان در این زمینه ترجیح میدهند خوش باشند . از این رو به ازدواج با نگاه منفی می نگرند اما از آنجا که زن و مرد هر دو به هم نیازمندند و رفع نیازهای عاطفی و احساسی آنان در حال حاضر از طریق ازدواج به سختی امکان پذیر است ، متاسفانه شاهدگسترش ارتباطات از نوع ناسالم هستیم »

این روان شناس دلیل این گونه نگرش نسل جدید به ارزشها را بی توجهی مسئولان به نیازهای جوانان می داند و می گوید : « از آنجا که در موقع بحران نتوانستیم مسائل روز را به موقع هنجاریابی کنیم اغلب جوانان امروزی این حق را برای خود قائل شده اند که به سوی رفتارهای فردگرایانه گرایش یابد و هنجارهای اجتماعی را نادیده بگیرند .»

وی سوءرفتارها ، اضمحلال اخلاقی ، رواج بی بندباری ، پریشانی و بی ثباتی احساس و عواطف را از عواقب بی حد و حصر ارتباط جنس ها نام می برد و می گوید :

« اگر اینگونه ارتباطات به عادت تبدیل شود دیگرچیزی به نام هسته یا کانون خانواده شکل نخواهد گرفت . سن ازدواج بالا می رود ، جنس ها نسبت به هم بی اعتماد و بی تفاوت می شودند و در نهایت خانواده ای شکل نمی گیرد و به این ترتیب شاهد گسترش بسیاری از مسائل رفتاری ، ناهنجاریهای اخلاقی و حتی بهداشتی در جامعه خواهیم بود . »