این دانشمندان متوجه شده اند که این مسکن و داروهای دیگر ضد لخته شدن خون، خطر بروز شرایط قبل از تشنج آبستنی یا Pre-eclampsia، از جمله فشار خون بالا و غیرعادی و دفع پروتئین در ادرار، که منتج به تشنج آبستنی در نیمه دوم دوران بارداری میشوند را از بین میبرد.

اما متخصصان بارداری و زایمان هشدار داده اند که مصرف آسپیرین در این دوران باید به صورت موردی تجویز شود و نباید به شکل یک توصیه عمومی تلقی شود.

حالات مذکور در 6% حاملگیهای اول بروز کرده و برای مادر و جنین خطراتی جدی در بر دارد که رشد ضعیف، زایمان پیش از موعد و مرگ از آان جمله اند. تحقیقی که توسط محققان استرالیایی و انگلیسی بر روی 32 هزار زایمان انجام گرفته است نشان میدهد که خطر ابتلا به این شرایط بحرانی با مصرف آسپیرین و داروهای ضد لخته شدگی خون، تا 19% کاهش میابد. احتمال زایمان قبل از 34 هفته یا داشتن بارداری همراه با پیامدهای بسیار مضر نیز به همین نسبت کاهش میابد.

ثابت شده است که آسپیرین بر احتمال مرگ جنین یا نوزاد، داشتن نوزادی بیش از حد ریز اندام یا مشکلات خونریزی مادر و فرزند هیچ تاثیر مهمی ندارد. دکتر لیزا اسکی Lisa Askie سرپرست این تحقیقات میگوید که هنوز دلیل دقیق بروز شرایط منجر به تشنج بارداری مشخص نشده است، اما ظاهرا یکی از دلایل آن عوارض موجود در شریانهای مادر در اوایل بارداری است که به جریان خون نامنظم و لخته شدن خون در جفت منجر میشود.

آسپیرین با ایجاد تعادل در هورمونهای کنترل کننده جریان خون، از بروز این شرایط جلوگیری میکند. به گفته دکتر اسکی:" اطلاعات جمع آوری شده نشان میدهند که عوامل شیمیایی ضد لخته شدن خون موجب کاهش متوسط اما پایدار شرایط منجر به تشنج و پیامدهای آن میشوند."

"زنانی که در خطر ابتلا به این مشکل هستند باید مورد مشاوره قرار گرفته و گزینه هایی مختلف درباره مراقبتهای قبل از پیش از زایمان با آنها درمیان گذاشته شود."

متخصصان آمریکایی با این نتایج مخالفت کرده و عقیده دارند که آسپیرین تنها باید برای زنانی که در خطر شدید بوده و سابقه چنین مشکلی را دارند، تجویز شود نه برای همه.

پروفسور جیمز رابرتز James Roberts، متخصص بیماریهای زنان از دانشگاه پنسیلوانیا میگوید:" آیا دادن دارو به 50 زن برای جلوگیری از تنها یک مورد شرایط منجر به تشنج آبستنی، ارزش دارد؟" او افزود که هرچند این نسبت، از دیدگاه عمومی قابل توجه است، اما بازهم تاکید میکنم که این تصمیمی است که باید برای هر مورد به خصوص به طور جداگانه و با مشورت مادر مطلع اتخاذ شود و جنبه عمومی پیدا نکند.