در حدود سال 1838 بازسازی ساختمان قدیمی کرملین و احداث یک کاخ مدرن برای اقامت خانواده سلطنت آغاز شد و سرانجام Bolshoi Kremlyovski Dvorets که کاخ بزرگ کرملین ترجمه شده است، طی سالهای 1837 تا 1851 در مسکو بنا شد.

مقر تزارهای روس توسط تیمی از مهندسین معمار به سرپرستی کنستانتین تون (Konstantin Thon) با تاکید بر عظمت حکومت مستقل روسیه طراحی شده است. موزه آرموری (Kremlin Armoury)، یکی از قدیمی ترین موزه های روسیه و کلیسای "مسیح ناجی" (Christ the Savior) مرتفع ترین کلیسای ارتدوکس در جهان نیز به دست او بنا شده است.

در ساخت عمارت جدید بدعت گذاری های بارزی به چشم می خورد، نمای آجری ساختمان، مواد به کاررفته در ساختار بنا و استفاده از سیمان در گچبری ها ازجمله مواردی است که در طراحی ساختمان های مدرن حائز اهمیت می باشند.

کرملین با 125 متر طول و 47 متر ارتفاع، نه عدد از کلیساهای ساخته شده در قرن چهارده، شانزده و هفدهم را بر دارد و در مجموع مساحتی در حدود 25 هزار مترمربع را به خود اختصاص داده است. شکل ظاهری آن مربع مستطیل بوده و یک حیاط درونی دارد، هر چند این عمارت سه طبقه به نظر می رسد اما در واقع دو طبقه بیشتر ندارد. در طبقه بالا دو مجموعه پنجره قرار دارد، قسمت غربی کاخ، حریم خصوصی خانواده سلطنتی به شمار می رفته است.

فضای داخلی این کاخ از 700 اتاق، یک تالار اصلی پلکان دار و پنج تالار پذیرایی تشکیل شده است. سبک های مختلف معماری از رنسانس گرفته تا سبک رومی - روسی در تزئینات آن به کار رفته است. نام تالارهای پذیرایی این عمارت بر گرفته از اسامی امپراتوری های روس George, Vladimir, Alexander, Andrew و Catherine می باشند. امروزه تالار Georgievsky در پذیرایی های دیپلماتیک و رسمی مورد استفاده قرار می گیرد، قراردادهای بین المللی در تالار Vladimirsky به امضا می رسد. دو تالار Aleksandrovsky و Andreyevsky برای استفاده در جلسات و کنفرانس ها در اتحاد جماهیر شوروی سابق با هم ادغام شدند.

کرملین که به منزله قلب فعالیت های سیاسی روسیه به شمار می رود در اصل مرکز تاریخی و فرهنگی این کشور نیز می باشد. در قرون وسطی کرملین مکانی برای برگزاری جشن ها و مراسم تاج گذاری تزارهای روس بود و پس از آن به عنوان اقامتگاه خانواده سلطنتی در نظر گرفته شد.