بزرگترین شهر ساسانی – اسلامی در استان فارس در نتیجه بررسی های باستان شناسان در 70 کیلومتری شهر کازرون کشف شد. این شهر حدود 600 هکتار وسعت دارد.

پایگاه اطلاع رسانی شهرسازی و معماری _حسن ظهوری: بزرگترین شهر ساسانی – اسلامی در استان فارس در نتیجه بررسی های باستان شناسان در 70 کیلومتری شهر کازرون کشف شد. این شهر حدود 600 هکتار وسعت دارد.

«سعید ابراهیمی»، سرپرست هیات بررسی و شناسایی محوطه باستانی سرمشهد با اعلام این خبر گفت: «این شهر ساسانی – اسلامی در نزدیکی روستای سر مشهد و نقش با شکوه بهرام دوم قرار گرفته است. به همین دلیل نام آن را محوطه باستانی سر مشهد گذاشته ایم. این شهر پیش از این با چند تپه باستانی شناسایی شده بود اما هیچ یک از باستان شناسان از بزرگی آن اطلاع نداشتند. اما با شروع عملیات بررسی و شناسایی منطقه و دنبال کردن تعداد زیادی از تپه های باستانی این منطقه ، هیات باستان شناسی با محوطه بزرگی مواجه شد که بی شباهت به یک شهر نیست و حدود 600 هکتار وسعت دارد.»
به گفته وی جمع آوری سفال های سطحی از این محوطه باستانی نشان می دهد شهر در دوره ساسانی ساخته شده و تا دوره های اسلامی نیز زندگی در آن ادامه داشته است، اما نشانه ای از علت مدفون شدن آن وجود ندارد.»
قرار گرفتن تپه های کنار هم در این محوطه ، به گفته ابراهیمی از جمله شگفتی های این محوطه باستانی است که احتمال می رود مکان های استقراری شهر باشند که به صورت منظم و کنار هم قرار گرفته اند.
روستاییان اطراف این محوطه باستانی که بخشی از آن را زیر کشت و زرع خود برده اند معتقدند که این شهر ساسانی – اسلامی شکارگاه بهرام دوم بوده و بهرام برای شکار شیر به این منطقه می آمده است.
ابراهیمی در این باره گفت: «بررسی های باستان شناسان این اعتقاد روستاییان را مردود می کند. زیرا این محوطه باستانی سرشار از تپه های استتقراری است که در میانه آن ها نیز تپه بزرگی قرار گرفته است که احتمال می رود روی آن بنای بزرگی بوده باشد.»
از آنجا که این محوطه باستانی به تازگی کشف شده هیچ یک از باستان شناسان از شیوه های استقراری و معماری آن اطلاعی ندارند. این اطلاعات هنگامی بدست می آید که باستان شناسان حفاری باستان شناسی را در این محوطه باستانی آغاز کنند.
نزدیکی نقش بهرام دوم به این محوطه باستانی باعث شده است تا باستان شناسان روی این احتمال پافشاری کنند که شاید این شهر ساسانی – اسلامی در زمان بهرام دوم ساخته شده باشد و سپس با آمدن اسلام گسترش پیدا کرده باشد.
از آنجایی که سفال های جمع آوری شده از این محوطه باستانی هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته مشخص نیست که گسترش شهر از کدام سو بوده و بیشترین سکونت گاه های شهر به کدام دوره ساسانی یا اسلامی مربوط می شود.
مطالعات متون تاریخی برای شناسایی این شهر به تازگی آغاز شده است و باستان شناسان امیداورند با توجه به بزرگی این شهر نامی از آن در متون تاریخی پیدا کنند.
استان فارس خواستگاه دو تمدن بزرگ در ایران بوده است. از یک سو هخامنشیان در این استان مهمترین استقرارگاه های خود را ساخته اند و از سوی دیگر ساسانیان 400 سال پس از انقراض هخامنشیان از این استان دوباره سلسله جدیدی با نگاه به هخامنشیان ایجاد می کنند.