عالي بود و بسيار قبل تحسين.

شهدا رفتند تا دين از کشور عزيزمان نرود. شهدا از جان خود گذشتند تا جان ما عطر آگين به نام و ياد خدا باشد. شهدا بهترين چيزي که داشتند دادند تا نداي اسلام عزيز به بهترين وجه در اين کشور طنين انداز شود. شهدا نرفتند مگر اينکه به ما اعتماد نمودند. نرفتند جز براي اينکه ما بتوانيم به راحتي جهاد فرهنگي نماييم. تا با تلاش خود زمينه را براي ظهور يوسف زهرا فراهم نماييم. اکنون ما در کجاي اين جهاد فرهنگي قرار داريم و به راستي بعد از شهدا چه کرده ايم؟